«Հայր իմ, եթե կարելի է, այս
բաժակը թող ինձնից հեռու անցնի, բայց ոչ
ինչպես ես եմ կամենում, այլ ինչպես դու»
/Մատթ. 26 :39/ :
Դաժան կյանքի պատարագման սկիհը ձեռքին,
Անեղծ բնության գիշերային անդորրի մեջ
Ալեկոծված սրտի տրոփով, հոգով մրրկահույզ
Անցնում էր Նա Գեթսեմանիի ճանապարհով:
Երկարել էր ճանապարհն այդ, օրն՝ առավել,
Կարծես կյանքի ընթացք լիներ բազմաբավիղ,
Հասնել այնտեղ՝ Գեթսեմանի,
Ուր իր հոգու աղբյուրները պիտի հեղեր
Հոր ստեղծած բնության մեջ, ի տես Նրա…
Մտորելով, թախծաթաթավ անցնում էր Նա
Դեպ սեղանը՝ զոհասեղանը մարդկության,
Հավատարիմ Իր սուրբ ուխտին՝ Հոր հետ կնքած,
Խոնարհությամբ ծնրադրելու Նրա փառքի
Եվ զորության առաջ անմար… Continue reading